lunes, 7 de enero de 2013

Camín de Ninón -Semana 9- (De Víctor Guíu)

“No´n puedo cambear o mundo. Tiengo chenta familiar.” Juan Luis Saldaña Pos ixo no me i dicen tampó, que a luna ye més gran que mái? Solamén cuan n´imos cara ras suyas dezigüeita añadas se i beye tan fortal, tan emplita de bida, de luz, de mareyas. A yo que soi d´o secano, me contestó mirando a telebisión. Tamién diz que yo sé cosa. U que as chens con güellos rasgatos chugan chitando-se augua. Chitando-se augua? Que cosa cuan asperas millor traza d´o día u nuei. E que con un ola s´arriguen os días; antis que ro zielo. Entre maitinadas e maitin, enta ra soledá alazetal, goso trafegar intentando estar. Pero encara no lo sé. A no estar que rezo á Perogrullo, e soi o lumero de cuaranta e sais millons de lumeros. Lumero en o parquin. Lumero en rengleras d´o paro. Lumero en l´auto linea. Lumero de lista d´a crompa. Lumero de lumero. Atro lumero quemisió, feito d´un inte lumerico que será feto, ninón e nino. Feitor de lumeros, sin de mes. Entre maitinadas e nueis, e solamen aspero t´ayoyar-me en o tuyo costau.

No hay comentarios:

Publicar un comentario