domingo, 7 de abril de 2013

TARDE AMARIELLA (de Ánchel Conte)

en cuentas de tresbatir-me entre mimosas en flor monts e campos amariellos
m’amago de toz de toz m’esuyo e solenco de cara t’o mar m’enforico en yo mes...mo
a bisa me trai o recosiro d’a tuya man esbarizando-me per a espalda e te pienso…
un arizón electriza iste menuto son tus didos dispertando-me de tanto hivierno
en cada milimetro me naix una flor ye un campo reviviu o mío cuerpo
més fuerte que n’o mar campos e monts en yo esclata iste chilo primaverenco
tanimientres entre o mar e yo como paxaro que no atura pasas tu en alto vuelo
tu anchel de mil alas que recullen toz os petalos todas as colors toz os silencios
n’o intante que ubro peito e corazón ta que te i quedes e ta no perder-te tranco os uellos.
 

No hay comentarios:

Publicar un comentario